فرار از خطر مبتلاشدن به آلزایمر با انجام این ورزش
اسنک: یک مطالعه گسترده در انگلیس نشان داده است دوچرخه سواری با کاهش ۱۹ درصدی خطر مبتلاشدن به زوال عقل و کاهش ۲۲ درصدی خطر آلزایمر مرتبط می باشد.
به گزارش اسنک به نقل از خبر آنلاین، متخصصان همین طور گزارش کرده اند که دوچرخه سواری افزایش حجم هیپوکامپ، ناحیه ای از مغز که مسئول حافظه و یادگیری است را به دنبال داشت و می تواند در جلوگیری از زوال شناختی نقش مهمی ایفا کند.
ایسنا در خبری نوشت: فعالیت بدنی مدت هاست که در مطالعات گوناگون با کاهش خطر زوال عقل مرتبط دانسته شده است تا جایی که کمیسیون لنست در سال ۲۰۲۴ آنرا یکی از ۱۴ عامل موثر در پیشگیری یا به تاخیر انداختن حدود ۴۵ درصد موارد زوال عقل معرفی نمود. هم اکنون بیشتر از ۵۵ میلیون نفر در سرتاسر جهان با زوال عقل زندگی می کنند و پیشبینی می شود این رقم تا سال ۲۰۵۰ حدودا سه برابر شود.
در این مطالعه که روی نزدیک به ۴۸۰ هزار نفر در انگلیس انجام و نتایج آن در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA Network Open ) انتشار یافت، میانگین سنی شرکت کنندگان ۵۶.۵ سال بود. این افراد بر مبنای شیوه های اصلی جابه جایی روزمره به جز مسیر رفت وآمد به کار در گروههای غیرفعال، پیاده روی، تلفیقی از پیاده روی و غیرفعال، دوچرخه سواری و تلفیقی از دوچرخه سواری با سایر روش ها دسته بندی شدند. در دوره پیگیری ۱۳.۱ ساله، ۸۸۴۵ نفر به زوال عقل و ۳۹۵۶ نفر به آلزایمر مبتلا شدند.
نتایج نشان داد پیاده روی و ترکیب آن با روش های دیگر با ۶ درصد کاهش خطر زوال عقل همراه بود اما بشکل شگفت انگیزی، خطر آلزایمر را ۱۴ درصد افزایش داد. در مقابل، دوچرخه سواری و دوچرخه سواری ترکیبی بیشترین ارتباط را با افزایش حجم هیپوکامپ داشت.
البته این مطالعه محدودیت هایی هم داشت. داده های در ارتباط با نوع جابه جایی فقط یک دفعه و به شکل خوداظهاری ثبت شدند و تغییر عادات افراد با گذشت زمان معلوم نیست. بیشتر شرکت کنندگان هم سفیدپوست و در شروع مطالعه سالم تر از متوسط جمعیت بودند، ازاین رو نتایج لزوما قابل تعمیم به همه جوامع نیست. همین طور این یک مطالعه مشاهده ای است و نمی تواند رابطه علت و معلولی میان دوچرخه سواری و کاهش خطر زوال عقل را ثابت کند، بلکه تنها یک ارتباط را نشان داده است.
طبق گزارش نویسندگان، کسانیکه روش های فعال برای جابه جایی را برگزیده بودند، بیشتر زن، غیرسیگاری، تحصیل کرده، از نظر بدنی فعال تر، دارای شاخص توده بدنی کمتر و بیماری های مزمن کمتر بودند. در مقابل، گروههای دوچرخه سواری یا دوچرخه سواری ترکیبی بیشتر مردان و افراد با سبک زندگی سالم تر و شرایط جسمی بهتر بودند.
به گزارش ایندیپندنت، ارتباط بین خطر بالاتر آلزایمر و ترجیح پیاده روی هم می تواند ناشی از این باشد که بعضی از این شرکت کنندگان از قبل مشکلات تعادل یا رانندگی داشته اند. سرعت پیاده روی نیز اهمیت دارد. پیاده روی آرام و کوتاه امکان دارد به قدر لازم سودمند نباشد، در صورتیکه پیاده روی طولانی تر با سرعت تندتر می تواند اثر بهتری داشته باشد اما این مطالعه در رابطه با تعداد، سرعت یا مدت پیاده روی و دوچرخه سواری افراد گزارشی ارائه نکرد.
با این حال متخصصان خاطرنشان می کنند دهه ها پژوهش نشان داده اند که ورزش برای مغز مفید می باشد. دوچرخه سواری هم احیانا با تقویت سلامت قلب و عروق، افزایش جریان خون به مغز، پشتیبانی از نوروپلاستیسیتی (انعطاف پذیری عصبی) و بهبود سوخت وساز، خطر زوال عقل را می کاهد.
نویسندگان همین طور اشاره کردند که دوچرخه سواری نیازمند تلاش بیشتر و به کارگیری بخش های متعدد مغز است که این خود می تواند در تقویت حفاظت احتمالی در مقابل زوال عقل نقش داشته باشد.
به اجمال، این افراد مبنی بر شیوه های اصلی جابه جایی روزمره به جز مسیر رفت وآمد به کار در گروه های غیرفعال، پیاده روی، ترکیبی از پیاده روی و غیرفعال، دوچرخه سواری و ترکیبی از دوچرخه سواری با سایر روش ها دسته بندی شدند. بر اساس گزارش نویسندگان، آنهائی که روش های فعال برای جابه جایی را برگزیده بودند، بیشتر زن، غیرسیگاری، تحصیل کرده، از نظر بدنی فعال تر، دارای شاخص توده بدنی کمتر و بیماری های مزمن کمتر بودند.
منبع: snacu.ir
این مطلب اسنک را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب