بیماری پنهان سلنا گومز که درمان شدنی نیست
به گزارش اسنک، سلنا گومز سال ها پیش از بیماری لوپوس، یک بیماری خودایمنی که بیشتر زنان را درگیر می کند، پرده برداشت و اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان آنرا برجسته کرد. لوپوس می تواند به اندام های حیاتی صدمه برساند و مدیریت آن نیازمند مراقبت های ویژه و تغییر سبک زندگی است.
به گزارش اسنک به نقل از خبر آنلاین، وقتی خواننده مشهور آمریکایی سال ها پیش از بیماری ای که به آن مبتلا شده بود صحبت کرد مورد توجه خیلی از رسانه ها قرار گرفت. بیماری «لوپوس» همان چیزی بود که گومز باید با آن دسته پنجه نرم می کرد.
به گزارش ایرنا؛ لوپوس یک بیماری خودایمنی است که 90 درصد مبتلایان را زنان تشکیل می دهند؛ بیماریهای خود ایمنی به بیماری هایی گفته می شود که در آن سیستم ایمنی، بافت های سالم بدن را بعنوان یک عامل خارجی فرض می کند و به آنها حمله می کند. لوپوس به دو نوع DLE و SLE تقسیم بندی می شود. نقطه هدف DLE بطور معمول پوست است و روی ارگان های دیگر بدن تاثیر نمی گذارد. نوع SLE جدی تر است و علاوه بر پوست، اندام های حیاتی را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. در نوع شدید بیماری، بافت مفاصل و عضلات و غشای ریه، قلب، کلیه ها و مغز لطمه می بیند. تشنج، افسردگی، گیجی و سکته مغزی، از عوارض لوپوس هستند.
به گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، خستگی و ناتوانی از با اهمیت ترین و نخستین نشانه های لوپوس است. در مراحل بعدی علایمی مانند سر درد، درد مفاصل، تب، کم خونی، ریزش مو، تورم در ناحیه دست و پا و اطراف چشم، لخته شدن غیر طبیعی خون، سفید شدن یا آبی شدن انگشتان در سرما، حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و زخم های پروانه ای شکل روی بینی و گونه دیده می شود. افراد دچار لوپوس در ظاهر خوب دیده می شوند، در صورتی که مبارزه سختی در بدنشان وجود دارد و همین مساله منجر به منزوی شدن بیمار می شود.
چه عواملی موجب لوپوس می شود؟
تحقیقاتی که اخیرا انجام شده نشان میدهد که یک سازوکار در رابطه با کروموزوم X، با بیماریهای خودایمنی و لوپوس در ارتباطست. دلیل این که اغلب زنان در معرض لوپوس قرار می گیرند این است که کروموزوم X نسبت به کروموزوم Y، ژن های در رابطه با ایمنی بیشتری را حمل می کند و همانطور که می دانیم زنان دو کروموزوم X و مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند؛ ازاین رو زنان بیشتر در معرض بیماریهای خود ایمنی هستند. لوپوس هیچ عامل شناخته شده ای ندارد و تلفیقی از عوامل ژنتیکی، محیطی، هورمونی، ایمنی بدن و زیست محیطی است. عفونت های باکتریایی و ویروسی، استرس عاطفی شدید، قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید و استفاده از داروی های فشار خون و منظم شدن ریتم قلب، می توانند سبب بروز علایمی شبیه لوپوس شوند. افزایش هورمون استروژن در دوران حاملگی نیز می تواند لوپوس را تشدید کند.
درمان لوپوس!
به گزارش ایسنا، کارشناسان سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس بر اهمیت تشخیص زودهنگام برای درمان موفقیت آمیز تأکید می کنند و هشدار می دهند که تشخیص لوپوس امکان دارد دشوار باشد برای اینکه نشانه های آشکار بروز آن، مانند التهاب اندام های حیاتی همچون قلب، ریه ها، کبد و کلیه ها، با بیماریهای دیگر مشابه است. پزشکان عمومی بطور معمول آزمایش خون تجویز می کنند تا تعیین کنند که لوپوس تا چه حد گسترده شده و تعداد پادتن های موجود، نشان میدهد که فرد احتمالاً با چه شدتی درگیر این بیماری شده است. بعد از آن، امکان دارد جهت بررسی میزان لطمه عضوی، پرتونگاری با اشعه ایکس و اسکن ضروری تشخیص داده شود.
برای کنترل علایم لوپوس بطور معمول داروهای ضدالتهاب مانند ایبوپروفن، هیدروکسی کلروکین برای خستگی و مشکلات پوستی و مفصلی، و قرص ها، تزریق ها و کرم های استروئیدی برای بثورات و التهاب کلیه، تجویز می شود. همین طور در موارد شدید، ریتوکسیماب و بلیموماب امکان دارد برای هدف قرار دادن تعداد پادتن ها در خون و تقویت سیستم ایمنی تجویز شوند.
کنترل بیماری و مهار عوارض آن سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس در عین حال برای کنترل بیماری و مهار عوارض آن، نکات زیر را سفارش می کند:
- استفاده از کرم ضدآفتاب با فاکتور حفاظتی (SPF) بالا
- فعال ماندن بدون خسته کردن خود
- استفاده از روش های تمدد اعصاب برای دور کردن استرس
- کمک گرفتن از دوستان، خانواده و کارفرما
- حفظ یک برنامه غذایی متعادل و غنی از ویتامین دی و کلسیم
همین طور ترک سیگار و پرهیز از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نورهای روشن و آفتاب نیز سفارش می شود.
این مطلب اسنک را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب