چگونه از عارضه پای دیابتی پیشگیری کنیم؟
اسنک: در بیماری دیابت، گردش خون اندام ها مختل می شود؛ لطمه عروق و اعصاب ریز انتهای اندام ها موجب می شود بافت انگشتان پا که بیشتر در معرض فشارند، در معرض زخم قرار گیرند و عفونت پیشرفت کند.
به گزارش اسنک به نقل از ایسنا، شایع ترین علت بستری شدن بیماران دیابتی در بیمارستان، عارضه ای به نام پای دیابتی است که نگرانی قطع عضو را بدنبال دارد. در جریان بیماری دیابت، گردش خون اندام ها مختل می شود؛ لطمه عروق و اعصاب ریز انتهای اندام ها موجب می شود بافت انگشتان پا که بیشتر در معرض فشارند، در معرض زخم قرار گیرند. از طرفی، لطمه اعصاب محیطی موجب می شود بیمار دیابتی، زخم را حس نکند و عفونت پیشرفت کند.
بنابر اعلام گروه آموزش و ارتقای سلامت معاونت اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران، برای پیش گیری از بروز عارضه پای دیابتی، سفارش های زیر را جدی بگیرید:
- هر روز پس از کارهای روزانه، پاهایتان را معاینه کنید و بدنبال زخم، قرمزی، تاول، سوراخ و خراشیدگی باشید. برای این کار می توانید از آینه کمک بگیرید یا از کسی بخواهید که این کار را برایتان انجام دهد.
- هر روز پس از فعالیت، پاهایتان را با آب ولرم و صابون ملایم بشویید. صابون های قوی ممکنست موجب خوردگی پوست پایتان شود.
- پیش از گذاشتن پاهایتان در داخل آب، دمای آنرا اندازه بگیرید. پای شما نمی تواند به خوبی گذشته، داغ بودن آب را متوجه شود و ممکنست بسوزید. سوختگی هم یکی از علل زمینه ای پای دیابتی است.
- پاهایتان را آرام و کامل خشک کنید. خشک بودن بین انگشتان پا خیلی مهمست چون عفونت در جای مرطوب بیشتر به وجود می آید.
- دیابت موجب خشکی و شکنندگی پوست می شود. بنا بر این پس از شست وشو و استحمام حتما پوست دست و پای خودرا با یک لوسیون نرمال یا روغن معمولی چرب کنید. اما بین انگشتان شما به هیچ وجه نباید چرب شود.
- پاهای شما به غیر از معاینه توسط خودتان، باید حداقل سالی دوبار ازطریق یک پزشک هم معاینه شود تا هم اعصاب پا بررسی شوند، هم آسیب هایی که ممکنست شما متوجهش نشده باشید.
- هر روز ورزش کنید. ورزش روزانه موجب بهبود گردش خون می شود.
- پاهایتان را بصورت ضرب دری روی هم قرار ندهید. برای اینکه جلوی گردش طبیعی خون را می گیرد.
- به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت نایستید چون جلوی گردش خون به کف پایتان را می گیرید.
- یاد بگیرید چطور ناخن هایتان را بگیرید که انگشتان تان زخم نشود. پیش از گرفتن ناخن، انگشتان پایتان را در آب ولرم بگذارید تا ناخن ها نرم شوند. ناخن ها را صاف بگیرید تا گوشه هایش داخل گوشت نشود.
- پمادهای آنتی بیوتیکی ممکنست موجب زخم شدن پاهای شما شوند. مراقب استفاده از آنها باشد.
- مراقب استفاده از کیسه آب گرم و جوراب های برقی باشید. ممکنست موقع استفاده از آنها پاهایتان بسوزد و مطلع نشوید. سواحل شنی داغ هم برای شما خطرناکند.
- سیگار نکشید. سیگار موجب کاهش گردش خون در آخر اندام ها می شود و زمینه را برای تشکیل پای دیابتی مهیا می کند.
- همیشه کفش بپوشید؛ بخصوص اگر بینایی تان افت کرده و حس پاهایتان تضعیف شده است. اما هر کفشی را نخرید و نپوشید.
- ترجیحا کفش طبی یا ورزشی بپوشید. بیشتر کفش های رسمی، پاشنه بلند و مدل دار فشار زیادی به پایتان وارد می کنند و زمینه ساز زخم و پای دیابتی می شوند.
- این جمله که «بپوشید، بعدا جا باز می کند» را باور نکنید. کفش باید کاملا مناسب پاهایتان باشد، نه تنگ، نه گشاد؛ راحتِ راحت.
- پس از پنج ساعت پوشیدن کفش، آنرا از پایتان خارج کنید تا هم نقاط تحت فشار پا هوایی بخورند، هم گردش خون آن باردیگر برقرار شود.
- حتی در اتاق اهتمام کنید پابرهنه راه نروید. یک خار کوچک داخل فرش، یک تکه نان خشک شده یا هرچیز دیگری می تواند خیلی آسان موجب زخم شدن پایتان شود. اما برای مدت طولانی دمپایی نپوشید. صندل، دمپایی لاانگشتی و دمپایی جلو باز هم نپوشید.
- جوراب های کشی و ورزشی محکمی که روی پایتان جا می اندازد نپوشید. جوراب های تمیز، نخی و خشک بپوشید. جوراب های نایلونی ممکنست موجب حساسیت و زخم شوند.
- شبها اگر احساس سردی در پنجه پا می کنید، جوراب گرم بپوشید. در هوای سرد هم همینطور.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب